நெஞ்சே! உனக்குபதேசம் இது!

பொய்யுரைக்கு அஞ்சுவாய்;

புகழுரைக்கும் அஞ்சுவாய்;

மெய்யுரைக்கு மிஞ்சுவாய்; 

மேன்மைகளில் கொஞ்சுவாய்!

நஞ்சுரைக்கும் வஞ்சகர்கள்

நாவிருக்கும் வார்த்தைகள்;

கொஞ்சினாலும் கெஞ்சினாலும்

கோபம் கொண்டு தள்ளுவாய்!

வஞ்சகர்கள் அஞ்சுகின்ற

வார்த்தை என்னும் ஆயுதம்;

வெஞ்சமரில் வீசி நின்று

வெல்வதுபோல் வெல்லுவாய்!

செஞ்சுடரின் கீற்றொளிபோல்

சீறுகின்ற மொழியினால்

மிஞ்ச வரும் பகைஉணர்வை
மிரள வைத்துக் கொல்லுவாய்!

தலைசிறந்த பண்புடன்

தமிழன் வாழ்ந்த காலத்தின்

நிலைமைமாறிப் போனதை

நிமிர்ந்து நின்று சொல்லுவாய்!

சரிவில்லாத கருத்தினையேச்

சாற்றுகின்ற போதினில்;

நரிகள் ஊளை இடுமெனில்

நடுநிலைமை தேவையா?

சொற்குவிப்பின் கூர்மையில்

சுவைமிகுந்த மொழியினை

தற்குறிகள் அறிவதில்லை;

தயவு காட்ட வேண்டுமோ?

அறிவு சார்ந்த கொள்கையை

அகல உழுது விதைப்பதும்;

அறிவு கெட்ட பேர்களை

ஆழ உழுது புதைப்பதும்

உனது தொழில் ஆக்கியே

உற்பத்தியைப் பெருக்குவாய்;

எனது மொழி இதனையே

ஏற்றிருப்பாய்,நெஞ்சமே!

இவண்-

கிருஷ்ணன்பாலா

6.11.2012

காண்க:.http://krishnanbalaa.blogspot.com