எனது வாழ்க்கை பாதை!
நண்பர்களே,
‘உதயன் சத்தியானந்தன்!(Uthayan Sathiyananthan as in "Face Book")
எங்கிருந்து வந்தார்,இவர்?
எனது வாழ்க்கை பற்றி
“வாக்கு மூலம்...” என்று
இரண்டு வரிகளில், சிறுகுறிப்பாகத்தான்
எழுதி யிருந்தேன்.
ஆயிரக்கணக்கானோர்
கண்ணில் அகப்படும்
அந்தக் குறிபபு-
இவரின்‘அகக்’குறிப்பாய்...
இவர் கருத்தில் பட்டு விட்டது.
என் வாழ்க்கை நிலையை,
‘குறிப்பால் உணர்ந்து’ துணை நின்றார்ப் போன்று,
எனது-
உள் மனக் காயங்களுக்கு மருந்திடும்
உத்தம நண்பராய்க்
கவிதை எழுத்தில் எழுதி இருந்தார்.
அவர் எழுதினார் இப்படி:
Uthayan Sathiyananthan:தோழர்களே!
பெற்றோர் உறவு பிரிந்து போனாலும்
உற்றார் உறவினர் உனைவிட் டகன்றாலும்
கற்றாயே நற்றமிழ் காவலாய் நின்று
காக்கும் தோழா என்றென் றும்மே!
...நன்றியுடன்
ச.உதயன்
(காண்க:Faccebook,நாள்:5.9.2010,ஞாயிற்றுக் கிழமை)
இதுவரை-
எழுத்துலக நண்பர்களுக்கும் வாசகர்களுக்கும்
தெரிந்திராத உண்மைகளைச்
சுருங்க விரித்துக் கூறும்
வாய்ப்போ,மன நிலையோ
எனக்கு இல்லாதிருந்தது!
நண்பர் உதயன் சத்தியானந்தன்
இன்று,அதை இப்போது
உணர்வெனும் ’கட்டளை’யால்
எழுதிடப் பணித்து விட்டார்.
இதோ எனது வாக்கு மூலம்:
பெற்றோர் பிரிவு இயற்கையானது;
பிழையில்லாத பாசம் கொண்டது;
உற்ற உறவாம் உடன்பிறந்தோரும்
ஊரார் மற்றும் உறவினர் யாரும்-
உலக வழக்கில் உள்ளதுபோன்றே
உணர்வொடு கலந்த உறவில் உள்ளனர்;
நலங்கெட வாழ்ந்தாள் ’நாறி’ என் மனையாள்;
நல்லறம் அற்றது:இல்லறம் கெட்டது!
வறுமையிற் செம்மை;வாழ்ந்து காட்டினேன்!
வந்தவர் மனதில் அன்பை நாட்டினேன்;
அறிவோடிருக்க அகத்திருந் தோர்க்கு
அடிக்கடி,பாடம் கடிந்து நடத்தினேன்!
பெற்ற பிள்ளைகள் மூவர்;அவரைப்
பெரிதாய் வளர்த்திடக் குறியாய் இருந்தேன்;
கற்றனர்,தாயின் வழியில் நின்றனர்;
கயமையை நெஞ்சம் ஏற்க மறுத்தது.
‘அருள் வழி நின்று பொருள் வழி தேடல்’
அதுதான் எனது உடல் பொருள் ஆவி;
‘பொருள்’வழி நின்று அருள் வழி மறந்து
புண்படச் செய்தனள்;‘பெண்’டெனும் பாவி!
மனத்தால் வெறுத்தேன்;பணத்தால் பிரிந்தனர்!
‘மானம் ஒன்றே மலை’என நிமிர
இனத்தால் இருக்கும் ‘வெறி’யையும் விட்டு
எண்ணம் செழித்தே தனித்து வாழ்கிறேன்!
இதுதான் எனது வாழ்க்கையின் காதை;
இதைஇன்றெழுதிட, வகுத்தனை பாதை;
உதயன்,உனக்கென் உளமார்,நன்றி!
உணர்வுகள் கொதித்து அடங்கின,இன்று!
-கிருஷ்ணன் பாலா
05-09-2010,ஞாயிறு,பகல்:12:30
நண்பர்களே,
‘உதயன் சத்தியானந்தன்!(Uthayan Sathiyananthan as in "Face Book")
எங்கிருந்து வந்தார்,இவர்?
எனது வாழ்க்கை பற்றி
“வாக்கு மூலம்...” என்று
இரண்டு வரிகளில், சிறுகுறிப்பாகத்தான்
எழுதி யிருந்தேன்.
ஆயிரக்கணக்கானோர்
கண்ணில் அகப்படும்
அந்தக் குறிபபு-
இவரின்‘அகக்’குறிப்பாய்...
இவர் கருத்தில் பட்டு விட்டது.
என் வாழ்க்கை நிலையை,
‘குறிப்பால் உணர்ந்து’ துணை நின்றார்ப் போன்று,
எனது-
உள் மனக் காயங்களுக்கு மருந்திடும்
உத்தம நண்பராய்க்
கவிதை எழுத்தில் எழுதி இருந்தார்.
அவர் எழுதினார் இப்படி:
Uthayan Sathiyananthan:தோழர்களே!
பெற்றோர் உறவு பிரிந்து போனாலும்
உற்றார் உறவினர் உனைவிட் டகன்றாலும்
கற்றாயே நற்றமிழ் காவலாய் நின்று
காக்கும் தோழா என்றென் றும்மே!
...நன்றியுடன்
ச.உதயன்
(காண்க:Faccebook,நாள்:5.9.2010,ஞாயிற்றுக் கிழமை)
இதுவரை-
எழுத்துலக நண்பர்களுக்கும் வாசகர்களுக்கும்
தெரிந்திராத உண்மைகளைச்
சுருங்க விரித்துக் கூறும்
வாய்ப்போ,மன நிலையோ
எனக்கு இல்லாதிருந்தது!
நண்பர் உதயன் சத்தியானந்தன்
இன்று,அதை இப்போது
உணர்வெனும் ’கட்டளை’யால்
எழுதிடப் பணித்து விட்டார்.
இதோ எனது வாக்கு மூலம்:
பெற்றோர் பிரிவு இயற்கையானது;
பிழையில்லாத பாசம் கொண்டது;
உற்ற உறவாம் உடன்பிறந்தோரும்
ஊரார் மற்றும் உறவினர் யாரும்-
உலக வழக்கில் உள்ளதுபோன்றே
உணர்வொடு கலந்த உறவில் உள்ளனர்;
நலங்கெட வாழ்ந்தாள் ’நாறி’ என் மனையாள்;
நல்லறம் அற்றது:இல்லறம் கெட்டது!
வறுமையிற் செம்மை;வாழ்ந்து காட்டினேன்!
வந்தவர் மனதில் அன்பை நாட்டினேன்;
அறிவோடிருக்க அகத்திருந் தோர்க்கு
அடிக்கடி,பாடம் கடிந்து நடத்தினேன்!
பெற்ற பிள்ளைகள் மூவர்;அவரைப்
பெரிதாய் வளர்த்திடக் குறியாய் இருந்தேன்;
கற்றனர்,தாயின் வழியில் நின்றனர்;
கயமையை நெஞ்சம் ஏற்க மறுத்தது.
‘அருள் வழி நின்று பொருள் வழி தேடல்’
அதுதான் எனது உடல் பொருள் ஆவி;
‘பொருள்’வழி நின்று அருள் வழி மறந்து
புண்படச் செய்தனள்;‘பெண்’டெனும் பாவி!
மனத்தால் வெறுத்தேன்;பணத்தால் பிரிந்தனர்!
‘மானம் ஒன்றே மலை’என நிமிர
இனத்தால் இருக்கும் ‘வெறி’யையும் விட்டு
எண்ணம் செழித்தே தனித்து வாழ்கிறேன்!
இதுதான் எனது வாழ்க்கையின் காதை;
இதைஇன்றெழுதிட, வகுத்தனை பாதை;
உதயன்,உனக்கென் உளமார்,நன்றி!
உணர்வுகள் கொதித்து அடங்கின,இன்று!
-கிருஷ்ணன் பாலா
05-09-2010,ஞாயிறு,பகல்:12:30
1 comment:
மனதை அழுத்தும் கதை!
சொல்ல சொல் ஏதும் இல்லை!!
Post a Comment